ซื้อทรัพย์หลุดขายฝากคืน 

สำหรับคนที่อยากซื้อทรัพย์หลุดขายฝากคืน และยังไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร อยากคุณได้ศึกษากฎหมายให้ดีเสียก่อน เพื่อให้คุณนั้นเข้าใจมากยิ่งขึ้น 

สำหรับกฎหมายการขายฝากตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 491 – 502  ที่นำมาประกอบความรู้ในเรื่องซื้อทรัพย์หลุดขายฝากคืน สัญญาขายฝากคือ สัญญาที่กรรมสิทธิ์ทรัพย์สินตกเป็นของผู้รับซื้อทันทีที่จดทะเบียน และผู้ขายฝากจะต้องไปไถ่ถอนในเวลาที่กำหนด หรือภายในเวลาที่กฎหมายกำหนดนั่นคือ 3 ปี หรือ 10 ปี นับแต่เวลาที่ซื้อขาย และสัญญานั้นต้องมีกำหนดเวลาที่แน่นอนว่าจะไถ่คืนเมือไร แต่จะกำหนดเวลาเกินกว่าที่กฎหมายกำหนดไม่ได้ หรือถ้ากำหนดไถ่เกินกว่านั้นจะให้ลดลงมาเป็น 10 ปีหรือ 3 ปี ส่วนการขยายกำหนดเวลาไถ่   ผู้ขายฝากและผู้ซื้อฝากจะทำสัญญาขยายเวลาไถ่กี่ครั้งก็ได้ แต่ต้องไม่เกิน 10 ปีและต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือลงลายมือชื่อของ ผู้รับซื้อฝาก และต้องจดสัญญาขยายฝากต่อหน้าพนักงานเจ้าหน้าที่  และจากการใช้สิทธิไถ่ถอนในกำหนด กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินซึ่งขายฝากจะตกเป็นของผู้ขายฝากตั้งแต่เวลาที่ผู้ขายฝากชำระสินไถ่หรือวางทรัพย์อันเป็นสินไถ่ทรัพย์สินซึ่งไถ่นั้นผู้ไถ่ย่อมได้รับคืนโดยปลอดจากสิทธิใดๆ ซึ่งผู้ซื้อเดิม หรือทายาทหรือผู้รับโอนจากผู้ซื้อเดิมก่อให้เกิดขึ้นก่อนเวลาไถ่  ยกเว้นว่าจะเช่าทรัพย์สินที่อยู่ในระหว่างขายฝากซึ่งได้จดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่  และการเช่านั้นไม่ทำให้ผู้ขายฝากหรือผู้ไถ่เสียหาย  กำหนดเวลาเช่ามีเหลืออยู่แค่ไหนก็ได้ แต่ต้องไม่เกินกว่าหนึ่งปี  

ซื้อทรัพย์หลุดขายฝากคืน จึงเป็นสิ่งที่ใกล้ตัว และเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเรียนรู้ไว้ด้วย 

 การขยายระยะเวลาไถ่ถอนการขายฝาก