“ดอกเบี้ย” ในทางกฎหมายแล้ว จะหมายถึง เงินค่าป่วยการ จะเงินกู้ หรือเงินจำนำ จำนอง หรือพูดง่ายๆ ก็คือการกู้ยืม การจำนำ การจำนอง ล้วนต้องเสียดอกเบี้ยทั้งสิ้น สำหรับประชาชนทั่วไปแล้ว กฎหมายกำหนดอัตราดอกเบี้ยไว้ว่า ให้เรียกได้ไม่เกิน 15% ต่อปี หรือไม่เกินเดือนละ 1.25% และห้ามไม่ให้คิดดอกเบี้ยที่ค้างชำระทบเข้าเป็น เงินต้น ถ้าหากดอกเบี้ยที่ค้างชำระ คงค้างไม่ถึงหนึ่งปี แต่สำหรับ “ขายฝาก” แล้ว เนื่องจากถือเป็นการขาย จะไม่สามารถคิดดอกเบี้ยได้ จึงต้องคิดเป็นสินไถ่เท่านั้น
มีเรื่องแปลกอยู่อย่างหนึ่ง ที่หลายคนในเวลานี้ก็ไม่รู้เหตุผลกัน ว่าทำไมกฎหมายบ้านเรากลับให้อภิสิทธิ์ ยกเว้นให้ธนาคารพาณิชย์ และสถาบันการเงินต่างๆ สามารถคิดดอกเบี้ยสูงเกินกว่ากำหนดได้ แถมยังสามารถคิดดอกเบี้ยทบต้นในทันทีได้ด้วย
